خسته ام مثل زني حامله که ماه نهم/ دکترش گفته به درد سرطان مشکوک است

خسته ام  مثل مردي که قسم خورده خيانت نکند/ زنش اما به قسم خوردن آن مشکوک است

خسته مثل پدري گوشه ي آسايشگاه/ که کسي غير پرستار سراغش نرود

خسته ام بيشتر از پير زني تنها که / عيد باشد نوه اش سمت اتاقش نرود

خسته ام کاش کسي حال مرا مي فهميد/ غير از اين بغض که در راه گلو سد شده است

 شده ام مثل مريضي که پس از قطع اميد/ در پي معجزه اي. راهي مشهد شده است...

سيمين بهبهاني

پ. ن :خیلی ازین شعر خوشم اومد بیشتر از 10 بار خوندمش.

پ.ن:ببخشید دوستای عزیزم که یه غیبت بسیار طولانی داشتم

قول میدم تابستون جبران کنم.